http://vod.tvp.pl/26278929/fundusze-europejskie-cz-8-ochrona-srodowiska
http://www.gios.gov.pl/pl/
https://www.nfosigw.gov.pl/bazawiedzy/
http://www.greenpeace.org/poland/pl/
niedziela, 8 stycznia 2017
piątek, 6 stycznia 2017
OCHRONA GLEBY
Gleba jest bardzo ważnym elementem środowiska przyrodniczego, gdyż razem z klimatem, na który składa się zespół zjawisk i procesów atmosferycznych, tworzy naturalne siedlisko życia roślin i zwierząt, spełniając ważną rolę przy produkcji biomasy, czyli żywej substancji organicznej przypadającej na określoną jednostkę powierzchni lub objętości. W glebie znajduje się wiele pierwiastków i związków chemicznych, które dostają się do niej z atmosfery i przenikają dalej do wody.
Przyczyny niszczenia gleby to m.in.:
- niewłaściwa gospodarka rolna i leśna, polegająca na wyjałowieniu lub przenawożeniu gleby;
- erozja gleby, czyli wymywanie lub wywiewanie warstwy urodzajnej gleby;
- zanieczyszczenie gleby przez jej nadmierną chemizację, np. środkami ochrony roślin, pestycydami, zanieczyszczeniami atmosfery;
- zmniejszanie obszaru pól uprawnych z powodu inwestycji gospodarczych (budowa osiedli, dróg, zakładów przemysłowych).
Zachowanie i zwiększanie żyzności gleby powinno być jednym z podstawowych zadań gospodarki narodowej kraju. Można to osiągnąć stosując:
- prawidłową meliorację,
- optymalne nawożenie
- właściwe płodozmianowanie (zamienne stosowanie upraw na określonym obszarze),
- rekultywację zniszczonych terenów przez sadzenie odpowiednich roślin,
- ograniczanie emisji zanieczyszczeń do atmosfery,
- właściwe składowanie odpadów przemysłowych.
OCHRONA WODY
Ochrona wody sprowadza się do różnych działań mających na celu zarówno ograniczenie dopływu zanieczyszczeń (np. oczyszczalnie ścieków), jak i do poprawy jakości wód już zanieczyszczonych (np. renaturalizacja).Zanieczyszczenia wody są jednymi z najbardziej powszechnych, a zarazem najbardziej dokuczliwych. W wyniku postępującej urbanizacji, nadmiernego nawożenia, czy też zanieczyszczania środowiska przez zakłady przemysłowe, znaczna cześć ludności pozbawiona jest źródeł czystej wody.
W efekcie odprowadzania do wód ścieków, woda pobierana przez ludność (ale często i przez przemysł) wymaga uzdatniania, co generuje nie tylko koszty ale wpływa negatywnie na jej walory zdrowotne. Z drugiej strony woda nieuzdatniona nie nadaje się do użytku, niosąc ze sobą najróżniejsze zanieczyszczenia biologiczne i chemiczne. W dobie zmian klimatycznych problem dostępu do czystej wody będzie się jeszcze nasilał (utrata niektórych terenów, mniejsza suma opadów, wysychanie cieków).
Ochrona wody w praktyce sprowadza się do różnych działań mających na celu zarówno ograniczenie dopływu zanieczyszczeń (np. nowsze technologie w przemyśle, budowa oczyszczalni), jak i do poprawy jakości wód już zanieczyszczonych (np. zbieranie plam oleju, napowietrzanie, renaturalizacja rzek). Oczywiście wszelkie działania związane z użytkowaniem wody np. pobieranie, odprowadzanie ścieków, mają odpowiednie umocowanie w aktach prawnych. W Polsce badaniami stanu wód i oceną ich jakości zajmuje się Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, w ramach Państwowego Monitoringu Środowiska. Do końca 2004 roku obowiązywała czterostopniowa skala oceny jakości wody (I, II, III klasa czystości oraz NON czyli wody pozaklasowe). Mimo wielu działań mających na celu poprawę jakości wód podejmowanych w ostatnich 20 latach, stan czystości większości krajowych wód jest daleki od oczekiwań. Jeszcze w 2004 roku ponad 50% wód w Polsce mieściło się w kategorii NON – a więc w praktyce, miały one wody nie nadające się do użycia. Od 2005 roku obowiązuje skala pięciostopniowa (I, II, III, IV i V klasa czystości), obowiązująca w Unii Europejskiej i uwzględniająca więcej badanych parametrów. W praktyce pierwszy raport o stanie czystości wód w oparciu o nową skalę, powstał dopiero w 2009 roku.
Ochrona wody może być realizowana przez podejmowanie działań takich jak:
- Odprowadzanie do wody (lub gruntu) wyłącznie ścieków oczyszczonych. W praktyce sprowadza się to zarówno do budowy sieci kanalizacyjnych i nowych oczyszczalni ścieków, jak i do modernizacji tych już istniejących i inwestowaniu w czystsze technologie.
- Stosowanie w rolnictwie i gospodarstwie domowym wyłącznie środków ulegających szybkiej biodegradacji. W praktyce oznacza to np. ograniczone stosowanie nawozów i środków ochrony roślin (odpowiednie substancje, dawki i terminy) oraz używanie środków czystości zawierających mniej fosforu.
- Inwestowanie w nowe, bezpieczne technologie przemysłowe oraz modernizacja tych uciążliwych. Oznacza to np. stosowanie zamkniętych obiegów wody, budowę oczyszczalni oraz instalowanie wydajnych filtrów.
- Odizolowanie wysypisk śmieci i hałd odpadów przemysłowych od wód podziemnych oraz powierzchniowych (warstwy izolacyjne, oczyszczanie wód odpływowych).
- Odsalanie i oczyszczanie wód odprowadzanych z kopalni oraz z ulic (chociażby ograniczenie stosowania soli sypanej zimą na drogi).
- Stosowanie w rolnictwie i gospodarstwie domowym wyłącznie środków ulegających szybkiej biodegradacji. W praktyce oznacza to np. ograniczone stosowanie nawozów i środków ochrony roślin (odpowiednie substancje, dawki i terminy) oraz używanie środków czystości zawierających mniej fosforu.
- Inwestowanie w nowe, bezpieczne technologie przemysłowe oraz modernizacja tych uciążliwych. Oznacza to np. stosowanie zamkniętych obiegów wody, budowę oczyszczalni oraz instalowanie wydajnych filtrów.
- Odizolowanie wysypisk śmieci i hałd odpadów przemysłowych od wód podziemnych oraz powierzchniowych (warstwy izolacyjne, oczyszczanie wód odpływowych).
- Odsalanie i oczyszczanie wód odprowadzanych z kopalni oraz z ulic (chociażby ograniczenie stosowania soli sypanej zimą na drogi).
Zanieczyszczenia wody, w zależności od stosowanego podziału można podzielić na kilka grup. A zatem można mówić o zanieczyszczeniach chemicznych (np. ropa, sole metali ciężkich, detergenty, pestycydy) jak i o biologicznych (np. bakterie, sinice, glony). Użytecznym kryterium (związanym z rodzajem oczyszczania) jest źródło pochodzenia zanieczyszczeń np.: ścieki przemysłowe, gospodarcze, bytowe, odpadowe czy też spływ z terenów rolniczych. W praktyce wody najczęściej są zanieczyszczone substancjami biogennymi (związki azotu i fosforu), solami metali ciężkich (np. rtęć, ołów, cynk, kadm), substancjami ropopochodnymi (np. smary, ropa) oraz bakteriami (np. salmonella, E.coli).
OCHRONA POWIETRZA
Powietrze jest mieszaniną takich gazów, jak: azot (N), tlen (O), argon (Ar), dwutlenek węgla (CO2), wodór (H). W powietrzu w większych lub mniejszych ilościach znajdują się też zanieczyszczenia sztuczne lub naturalne.
Podstawowymi źródłami zanieczyszczenia powietrza są:
- elektrownie i elektrociepłownie,
- hutnictwo,
przemysł chemiczny, - rozwój motoryzacji.
Do bardzo niebezpiecznych zanieczyszczeń powietrza należą: dwutlenek siarki, tlenki azotu, pyły. Dwutlenek siarki i tlenki azotu przedostają się z powietrza do gleby w postaci kwaśnych deszczów (np. kwasu siarkowego), powodując zakwaszenie gleb i niszczenie szaty roślinnej, głównie lasów iglastych.
Podwyższona zawartość dwutlenku węgla w atmosferze przyczynia się do powstawania efektu cieplarnianego, a w konsekwencji ocieplania klimatu. Prowadzi to do topnienia lodowców i podnoszenia się poziomu wód morskich, co może grozić zalaniem części lądu.Innym niebezpiecznym dla biosfery zjawiskiem jest "dziura ozonowa". Ozon to trójatomowa cząsteczka tlenu (O3). Tlen w tej postaci tworzy warstwę ochronną, występującą w stratosferze (warstwa atmosfery), która ma za zadanie ochraniać powierzchnię Ziemi przed nadmiarem promieniowania ultrafioletowego.
Jej prawidłowemu funkcjonowaniu zagraża freon - gaz używany w lodówkach i aerozolach. Podczas rozpadu cząsteczki freonu uwalnia się atom chloru (Cl), który rozbija cząsteczki ozonu (O3) i w ten sposób powstaje rozrzedzenie warstwy ochronnej, czyli tworzenie "dziur ozonowych", a w konsekwencji przenikanie nadmiaru promieniowania ultrafioletowego na powierzchnię Ziemi. Nadmiar promieniowania jest szkodliwy dla organizmu człowieka, wywołuje m.in. raka skóry, choroby oczu.
W celu ograniczenia zanieczyszczenia powietrza należy:
- wprowadzać urządzenia odpylające, np. filtry, odpylacze na kominy w zakładach przemysłowych;
- używać bezołowiowych i bezsiarkowych paliw;
- wstrzymać lub ograniczyć produkcję substancji szkodliwych, np. freonu;
- sadzić pasy zieleni wokół zakładów produkcyjnych i szos w celach ochronnych;
- stosować w przemyśle nowoczesne technologie, które ograniczają emisje pyłów.
czwartek, 5 stycznia 2017
OZE
Energia
↙ ↘
odnawialna nieodnawialna
słońce ropa naftowa
wiatr torf
woda gaz
biomasa węgiel
Subskrybuj:
Posty (Atom)